Kenia Południowa
Jeśli myślimy o wakacjach w Kenii, pierwszym skojarzeniem jest oczywiście safari. Kenia to reprezentant zaledwie kilku krajów afrykańskich, gdzie w jednym parku narodowym można spotkać wszystkich przedstawicieli tzw. wielkiej piątki – słonia, lwa, lamparta, bawoła i nosorożca. Ponadto każdy z parków oferuje bogactwo fauny i flory oraz przepiękne krajobrazy. Kenijskie safari to niejednokrotnie przygoda życia – przebywanie w pobliżu dzikich zwierząt, podglądanie ich w naturalnym środowisku, doświadczanie bliskiego kontaktu z naturą – to wszystko daje niezapomniane wrażenia.
W Kenii jest wiele parków narodowych. Najsłynniejsze i najczęściej odwiedzane są te znajdujące się nieopodal granicy z Tanzanią – Tsavo, Amboseli i Masai Mara. Są one najbardziej popularne wśród turystów wypoczywających nad oceanem, tutaj też jest duża szansa na zobaczenie imponującej ilości zwierząt. Każdy z parków ma swoją charakterystykę i oferuje nieco inne atrakcje, ale łączy je jedno – ekscytujące przeżycia.
Park Narodowy Tsavo Wschodnie i Tsavo Zachodnie
Park Narodowy Jest to największy park narodowy w Kenii, obejmujący 4% powierzchni kraju – ponad 20 tys. km². Administracyjnie składa się z dwóch części: Tsavo Wschodniego i Tsavo Zachodniego, które rozdzielają autostrada i linia kolejowa łącząca Mombasę z Nairobi. Jest to także najbardziej popularny park wśród plażowiczów wypoczywających na kenijskim wybrzeżu ze względu na stosunkowo niewielką odległość, bogactwo fauny i flory oraz zróżnicowane krajobrazy.
Tsavo Wschodnie
Większy z dwóch parków Tsavo obejmuje obszar o powierzchni ponad 13 tys. km². Leży na północny wschód od linii kolejowej i autostrady łączącej Nairobi z Mombasą, dzięki czemu łatwo tu dotrzeć z obu tych miast. Podróż z Mombasy trwa około 2–3 godz. Jest to również popularniejszy cel krótkich (jedno- lub dwudniowych) safari ze względu na większe zagęszczenie zwierząt niż w Tsavo Zachodnim i lepsze warunki do ich obserwacji.
Park zdominowany jest przez ogromne równiny porośnięte sawanną poprzecinaną niskim, gęstym buszem. Gdzieniegdzie dostrzec można sylwetki pojedynczych baobabów. Park przecina rzeka Galana, płynąca wzdłuż płaskowyżu Yatta. Tereny położone na północ od niej są bardzo rzadko odwiedzane przez turystów ze względu na niebezpieczeństwo spotkania z kłusownikami, którzy oprócz polowania na słonie i nosorożce znaleźli sobie drugie źródło zarobku, jakim są napady rabunkowe. Co prawda w ostatnich czasach udało się ograniczyć ich działalność i zwiększono bezpieczeństwo, jednak nadal niewielu podróżników udaje się w te okolice.
Wśród zwierząt, które można spotkać w Tsavo Wschodnim, najpopularniejsze są z pewnością tzw. czerwone słonie. Widać je już z daleka, chociaż nietrudno pomylić je z wielkimi, czerwonymi głazami. Szara skóra tutejszych słoni zwykle pokryta jest brunatnobrązowym błotem, które chroni ją przed ostrymi promieniami słonecznymi. Inne zwierzęta występujące w Tsavo to: antylopy i gazele, zebry, żyrafy, guźce, lwy, lamparty, hieny oraz wiele mniejszych ssaków. Bogaty jest też ptasi świat Tsavo Wschodniego – na jego terenie doliczono się aż około 500 gatunków, w tym strusi, orłów i sekretarzy.
Tsavo Zachodnie
Oddzielony od Tsavo Wschodniego autostradą i linią kolejową łączącą Nairobi i Mombasę park Tsavo Zachodnie jest nieco mniejszy od swego sąsiada, zajmuje bowiem obszar o wielkości nieco ponad 7 tys. km². Przez osoby, które decydują się na krótkie safari, jest on rzadziej odwiedzany niż jego większy, wschodni brat ze względu na nieco mniejsze zagęszczenie zwierząt. Z drugiej strony Tsavo Zachodnie słynie z bardziej urozmaiconych krajobrazów niż Tsavo Wschodnie.
Park Narodowy Chyulu Hills
Sąsiadujący z Tsavo Zachodnim Park Narodowy Chyulu Hills jest najmniej popularnym wśród turystów parkiem leżącym w południowej części Kenii. Wiąże się to z jego słabym rozwojem infrastruktury turystycznej oraz faktem, że w porównaniu z oboma parkami Tsavo nie ma wiele więcej do zaoferowania. Rozciąga się na obszarze 740 km² obejmującym rejon wzgórz Chyulu – czarnych wulkanicznych wzniesień poprzetykanych gęstym lasem. Najwyższe wzniesienie sięga 2160 m n.p.m.
Najciekawszą atrakcją parku jest jedna z największych jaskiń lawowych na świecie – jaskinia Leviathan. W chwili obecnej jest ona niestety zamknięta dla zwykłych turystów. Na terenie parku spotkać można bawoły, buszboki, elandy, słonie i lamparty. Świat gadów reprezentują m.in. czarne mamby, pytony i żółwie. Występuje tu również mucha tse-tse.
Park Narodowy Amboseli
Położony przy granicy z Tanzanią Park Narodowy. Jest to stosunkowo niewielki park, który pokrywa obszar o powierzchni ponad 390 km². Większa część to otwarta równina, na której dostrzeżenie zwierząt nie powinno nastręczać trudności.
W porze suchej jezioro Amboseli (okresowy zbiornik wodny o powierzchni 160 km², od którego bierze nazwę cały park) wysycha. Można tu czasem spotkać się ze zjawiskiem fatamorgany – patrzącemu wydaje się, że stoi nad zbiornikiem pełnym wody, w której odbijają się zwierzęta pasące się na horyzoncie.
Podczas opadów jezioro Amboseli częściowo wypełnia się wodą, a krajobraz robi się soczyście zielony. W okolicy pojawiają się mniejsze stawy, przy których można obserwować ptaki takie jak pelikany czy flamingi migrujące z innych parków. Pora deszczowa to także lepszy okres na oglądanie potężnego Kilimandżaro – deszcze oczyszczają powietrze z kurzu.
Zwierzętami, które najłatwiej spotkać w Amboseli, są słonie. Na rozległej równinie nietrudno dostrzec stada tych olbrzymów wędrujących w poszukiwaniu wody. Inne gatunki występujące w okolicy to gazele, bawoły, zebry czy antylopy gnu. Drapieżników jest mało – jedynie od czasu do czasu można zaobserwować hienę czy szakala. Aby spotkać lwa lub geparda, trzeba mieć naprawdę dużo szczęścia.
Rezerwat Masai Mara
Utworzony został na przedłużeniu słynnej tanzańskiej równiny Serengeti i słynie ze wspaniałego spektaklu natury – odbywającej się dwukrotnie w ciągu roku wielkiej migracji. To także najzasobniejszy w dzikie zwierzęta obszar chronionej przyrody w Kenii – przy odrobinie szczęścia można tu w jedno popołudnie spotkać wszystkich przedstawicieli wielkiej piątki Afryki: słonia, bawoła, lwa, lamparta i nosorożca.
Równina leży na wysokości 2000 m n.p.m., a położony na niej rezerwat Masai Mara zajmuje obszar ponad 1,5 tys. km². Większość terenu pokrywa sawanna – w porze deszczowej porośnięta wysoką trawą, która wysycha w porze suchej. Od czasu do czasu napotkać tu można busz czy pojedynczo rosnące akacje, a nad rzeką Mara nieco gęściej rosnące drzewa. Stąd też pochodzi nazwa rezerwatu – upamiętnia ona plemię Masajów zamieszkujących niegdyś te tereny; masajskie słowo maa (po kenijsku mara) oznacza coś nakrapianego, w tym przypadku płaską powierzchnię sawanny upstrzoną drzewami.
Wielka migracja to określenie wędrówki milionów gnu i innych kopytnych, za którymi podążają drapieżniki. Zazwyczaj na początku lipca, kiedy po obfitych opadach trawa w Mara robi się wyjątkowo soczysta, zwierzęta te wyruszają z Serengeti w kierunku bardziej zasobnej w pokarm części równiny. W październiku, kiedy możliwości żerowania nie są już tak atrakcyjne, te same zwierzęta udają się z powrotem na południe.
Szacuje się, że w migracji rocznie bierze udział około 1,3 mln gnu, pół miliona gazel Thomsona, 200 tys. zebr, ponad 90 tys. topi i ponad 15 tys. elandów.
